پالس اکسیمتر

پالس اکسیمتر چیست و کارآیی آن کدام است؟

در ادامه به پاسخ سوال بالا می پردازیم

با ما همراه باشید!

.

.

.

.

پالس اکسیمتر، در حقیقت روشی برای تعیین میزان همو گلوبینی که با اکسیژن آمیخته‌ شده ‌اند، است.

تنفس صحیح و بدون مشکل یکی از مهم ترین علائم سلامت کامل هر فرد است که در نگاه اول ممکن است اهمیت زیادی نداشته باشد.

در صورتی که از طریق مبتلا شدن به بیماری های مختلف مادر زادی، عفونت، ابتلا به کووید 威而鋼
g=”FA”>۱۹ ممکن است میزان اکسیژن رسانی به کلیه قسمت های بدن کاهش یافته و تنفس به راحتی امکان پذیر نباشد.

تقریباً ۹۷ درصد از مقدار اکسیژنی که به بافت ‌ها می‌ رسد، از طریق ترکیب شیمیایی اکسیژن با هموگلوبین است.

میزان نرمال اکسیژن خون بین ۹۵ تا ۹۷ درصد است.

بهتر است بدانید که بیماری ‌هایی مانند حمله قلبی، نارسایی قلبی، بیماری مزمن انسداد ریوی، کم‌ خونی، سرطان ریه، آسم، ذات‌ الریه و غیره باعث کم شدن میزان غلظت اکسیژن خون در فرد خواهند شد.

در صورت کمبود اکسیژن در خون، فرد ابتدا دچار تنگی نفس می ‌شود.

اگر سطح اکسیژن بسیار پایین باشد، رنگ پوست، لب‌ ها و ناخن‌ ها کبود و یا بنفش می ‌شود.

سطح بالای دی ‌اکسید کربن در خون می ‌تواند باعث تنفس سریع و سطحی و  همچنین سردرگمی و بی قراری در فرد شود.

در صورت نبود اقدامات پزشکی فوری، در موارد حاد تنفسی می‌ تواند باعث مرگ بیمار شود.

یکی از دلایل مهم کمبود اکسیژن در خون، مشکلات ریوی محسوب می‌ شود.

تعریف مختصر از پالس اکسیمتر

پالس اکسیمتر یک آزمایش غیر تهاجمی و بدون درد است که سطح اشباع اکسیژن یا میزان اکسیژن خون را اندازه ‌گیری می ‌کند.

این دستگاه می ‌تواند به ‌سرعت تغییرات جزئی در میزان انتقال اکسیژن به اندام‌ های دور تر از قلب، از جمله پا ها و بازو ها را تشخیص دهد.

(پالس اکسیمتر) دستگاه کوچکی شبیه گیره است که به یک قسمت از بدن مانند انگشتان دست ‌و پا یا لاله گوش متصل می‌ شود.

پالس اکسیمتر معمولاً روی انگشت قرار می ‌گیرد و بیشتر در کیس‌ های مراقبت ویژه مانند اورژانس یا بیمارستان استفاده می ‌شود. برخی از پزشکان، مانند متخصصان ریه نیز ممکن است از آن در مطب خود استفاده کنند.

طرز کار پالس اکسیمتر

اکسیمتر ها با تاباندن نوری از انگشت (یا لاله گوش) کار می ‌کنند و سپس با انعکاس پرتو نور، سنسور نوری میزان عبور نور یا بازتابش از سمت دیگر را اندازه‌ گیری می ‌کند.

سپس، با استفاده از معادلات ریاضی و روابط فیزیکی حاکم، پالس اکسیمتر ها قادر به محاسبه میزان اکسیژن در خون هستند. در طی خواندن پالس اکسیمتری، یک وسیله کوچک گیره ‌مانند روی انگشت دست، لاله گوش یا انگشتان پا قرار می ‌گیرد.

پرتو های کوچک نوری از خونِ بافت عبور کرده و میزان اکسیژن را اندازه‌ گیری می ‌کنند.

این کار را با اندازه‌ گیری تغییرات جذب نور در خون اکسیژن ‌دار یا فاقد اکسیژن انجام می ‌دهد.

این کار کاملاً بدون درد و غیر تهاجمی است.

پالس اکسیمتر می ‌تواند میزان اشباع اکسیژن همراه با ضربان قلب را به شما بگوید.

پالس اکسیمتر در دو حالت بستری و سرپایی استفاده می ‌شود.

در بعضی موارد، پزشک ممکن است توصیه کند که شما یک پالس اکسیمتر برای سنجش منظم میزان اکسیژن در منزل داشته باشید.

روند پالس اکسیمتر به این شرح است: معمولاً دستگاهی شبیه گیره روی انگشت دست، لاله گوش یا انگشتان پا شما قرار می‌ گیرد.

در این جا ممکن است مقدار کمی فشار احساس کنید، اما درد و احساس ناخوشایندی وجود ندارد.

در بعضی موارد، ممکن است یک پروب کوچک با چسبنده روی انگشت یا پیشانی شما قرار گیرد.

اگر به انگشت متصل شود از شما خواسته می‌ شود در صورت استفاده از لاک ناخن آن را پاک کنید.

شما باید پروب را برای کنترل میزان نبض و اشباع اکسیژن خون به مدت لازم در جای خود نگه دارید.

هنگام نظارت بر ظرفیت‌ های جسمی هنگام فعالیت ‌های شدید بدنی، این امر در حین تمرین و در طی دوره استراحت انجام خواهد شد.

در حین جراحی، پروب از قبل متصل شده و پس از به هوش آمدن بیمار و زمانی که بیمار دیگر تحت نظارت قرار ندارد، برداشته می ‌شود.

بعضی اوقات، پروب فقط برای خواندن خیلی سریع نبض و میزان اشباع اکسیژن مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

پس از پایان آزمایش، گیره یا پروب برداشته می ‌شود.

سخن پایانی

با توجه به مقاله ارائه شده و همینطور توضیح روش کار دستگاه پالس اکسیمتر به نظر می آید که در هر خانه همانند کیف کمک های اولیه به یک دستگاه پالس اکسیمتر نیاز است و وجود آن موجب آرامش خاطر بیشتری در موارد اورژانسی می باشد.

برای دیدن انواع دستگاه پالس اکسیمتر با اصالت و گارانتی معتبر بر روی لینک کلیک کنید.